Scholen vroeger versus nu

Misschien kennen we allemaal wel de verhalen van de oudste generaties die er nog zijn. Verhalen over hoe het vroeger eruit zag op school. Hoe de strenge nonnen en paters nog les gaven. Dat is dus pas twee volledige generaties geleden! Scholen zijn in al die tijd wel vooruit gegaan en veranderd, hoewel ze zeker weten nog veel hebben te verbeteren. Vaak is vernieuwing in het onderwijs een pijnlijke, trage investering die veel lobbybewegingen vereist met het ministerie. Alles wordt tenslotte gesubsidieerd. Afhankelijk van het land waar je woont en hoe rijk dat land is kan het ook veel schelen. In Zweden bijvoorbeeld is onderwijs helemaal gratis, en kun je ook nog een laptop lenen of meekrijgen van school om op te werken. Wauw!

Methodiek

Qua leermethodes liggen scholen echt nog heel erg achter. Afhankelijk van welke school en welke persoon je voor de klas hebt kun je meer of minder leren, maar het algemene systeem blijft onveranderd. De informatie in je hoofd stampen, het reciteren wat je geleerd hebt, en de lesstof. Er wordt veel minder gekeken naar de leerlingen en hun sterke individuele kanten, een proces waar wel naartoe wordt gewerkt maar dat erg langzaam op gang komt. Ook zijn er meer experimentele soorten onderwijs maar deze worden nog niet volledig geaccepteerd. Denk hierbij aan het Montessori onderwijs, maar ook basisschool Quest to Learn in New York, waar gamificatie een grote rol speelt.

Schoolmeubilair

Interieurdesign maakt altijd een verschil, dus op een school scheelt een goede kwaliteit schoolmeubilair ook. De traditionele lestafeltjes van gelamineerde oppervlaktes zijn allang niet meer overal aanwezig. Scholen die aan vernieuwing hebben gedaan komen met een meer kleurrijke en stimulerende omgeving. Het comfort en het uiterlijk van schoolmeubilair spelen hierin mee. In de klas moet er vooral ergonomisch gezeten worden, in de aula is er meer speling om vooral een fijne sfeer te maken. Vooral vergeleken met vroeger is dit een verschil.

Vereisten

Docenten kunnen rare mensen zijn, maar bovenal zijn het “ook maar gewoon mensen.” Dit kan wel eens een probleem zijn, want hoewel ze op sommige vlakken goed in de gaten worden gehouden zijn er ook best wat docenten die simpelweg niet (meer) geschikt zijn om les te geven. Een kort lontje, een sterke persoonlijke mening die in de weg komt te staan van respect of lesstof, dit zijn dingen waar steeds meer rekening mee gehouden moet worden. Hoewel docenten langzaam maar zeker ook beter worden, is er nog een lange weg te gaan hierin. Dit komt mede door de tekorten die er zijn.